SABINA Herba

SABINA Herba
SABINA Herba
hodie Savinaria, Plinio l. 12. c. 17. arbor Bruta, Graecis Βραθὺς memoratur Virgilio in Culice,
Herbaque thuris opes priscis imitata Sabina.
Nempe Graeci veteres ante thuris notitiam et usum, hanc maxime ad suffitus adolere soliti erant. Plin. l. 24. c. 11. A multis in suffitus pro ture assumitur. Hesych. Βραθὺ (hoc enim proprium ei nomen fuit) πόα τοῖς θεοῖς θυομένη, Brathy, herba Diis adoleri solita: quod idem Dioscorides confirmat. Sic idem Plin. Arabes eam in Elymos petiisse, ad fumum odoratum ex ea accensa faciendum, loc. cit. narrat. Hinc θύον per excellentiam vocata: cuius odorem cedro proximum, traditidem. Homerus quoque cum cedro una uri ait, in specu et foco Calypsus, Od. ε. v. 60.
Κέδρου δ᾿ ἐυκεάτοιο, θύου δ᾿ ἀνὰ νῆ???ον ὀδώδει.
Quam vocem utut alii aliter explicent, hoc certum, non ex alio magis frutice, quam ex hoc, vetustissimos Graecos in sacris convolutum nidorem odoremve novisse; quemadmodum Hammoniacô Libyes utebantur, quod similiter θυμίαμα absolute inde appellatum est. Coeterum, non tam herba, quam arbor pumila est, quam Herbam Sabinam Latini dixêre. Inter arbores certe perpetua comâ virentes Plinio recensetur l. 16. c. 20. Harum generi non decidunt, oleae, lauro, myrto, cupresso, pinis, hederae, rhododendro, et quamvis herba dicatur, Sabinae. Ad eius similitudinem Graeci Theraei qui coloniam in Africam deduxerunt et Cyrenas condiderunt, genus arboris ibi repertae, quae et cupresso fere similis in omnibus esset, notô sibi nomine θύον nuncupavêre, quod videl. θύῳ h. e. Herbae Sabinae, responderet: Interim inter hoc θύον Cyrenaicum vel Libycum, h. e. citrum, ut infra videbitur, et
Herbam Sabinam, non exigua differentia; quippe procera arbor et grandis θύον Cyrenaicum, e cuius radicibus solidae mensae fierent et contignationes ex reliqua materia etc. Vide Salmas. ad Solin. p. 954.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • sabina — *sabina germ., Substantiv: nhd. Sebenbaum; ne. sabin tree; Rekontruktionsbasis: ae., ahd.; Interferenz: Lehnwort lat. (herba) sabīna, (herba) savīna; Etymologie: s. lat. ( …   Germanisches Wörterbuch

  • Herba-savina — Herba savina …   Wikipedia Español

  • HERBA Medica — Gallis Sainfoin: Chaldaeo Interpreti apud Hiob. c. 6. v. 5. An rudit onager apud teneram herbam boatne bos ad faraginem suam, Isapbsatha: Arabice Ratba, cum est recens et Coth, cum est arida, Plin. sic describitur l. 18. c. 16. Medica, externae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Juniperus Sabina — Savin Sav in, Savine Sav ine, n. [OE. saveine, AS. safin[ae], savine, L. sabina herba. Cf. {Sabine}.] [Written also {sabine}.] (Bot.) (a) A coniferous shrub ({Juniperus Sabina}) of Western Asia, occasionally found also in the northern parts of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sabine — [ sabin ] n. f. • savine 1130; lat. sabina (herba) « (herbe) des Sabins » ♦ Genévrier du sud de l Europe. « une végétation de colchiques, de sabines » (Huysmans). ● sabine nom féminin (latin sabina, plante des sabins) Espèce de genévrier toxique… …   Encyclopédie Universelle

  • РАСТЕНИЯ — РАСТЕНИЯ. Соотношения и различия между обоими царствами органической природы вытекают в общем из того, что, имея,общие корни и сливаясь на низших ступенях организации, они далее эволюционировали в двух различных направлениях. Эволюция животных… …   Большая медицинская энциклопедия

  • sabine — (sa bi n ) s. f. Espèce de genévrier (juniperus sabina, L.) : la petite sabine, dont les feuilles ressemblent à celles du tamarin ; la grande sabine, qui a ses feuilles comme celles du cyprès. HISTORIQUE    XVIe s. •   Pour faire haster la femme… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Sabini — Sabini, Volk in Mittelitalien, welches sich durch seine Colonien (s. Sabelli) weit u. selbst bis nach Unteritalien verbreitete; das Land der eigentlichen S., von den Griechen Sabīna genannt, lag zwischen Latium, Etrurien, Umbrien, Picenum u. dem… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Juniperus Virginiana — Savin Sav in, Savine Sav ine, n. [OE. saveine, AS. safin[ae], savine, L. sabina herba. Cf. {Sabine}.] [Written also {sabine}.] (Bot.) (a) A coniferous shrub ({Juniperus Sabina}) of Western Asia, occasionally found also in the northern parts of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sabine — Savin Sav in, Savine Sav ine, n. [OE. saveine, AS. safin[ae], savine, L. sabina herba. Cf. {Sabine}.] [Written also {sabine}.] (Bot.) (a) A coniferous shrub ({Juniperus Sabina}) of Western Asia, occasionally found also in the northern parts of… …   The Collaborative International Dictionary of English

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”